een veld vol madelieven
ik zie een veld vol madelieven
schitterende tranen van kristal
ik mensen met kinderen lopen
wiens leven nooit meer hetzelfde wezen zal
ik zie een veld met madelieven
een gouden hart met wit omgeven
waar op een zonnige dag
mensen beroofd werden van hun leven
een dorp in duisternis gehuld
ontsteltenis en angst alom
verbijsterd om wat hun ogen zagen
de wereld kil en stom
ik zie een veld vol madelieven
schitterende tranen van kristal
een dag die zo mooi begon
de geschiedenis voorgoed veranderen zal
een ziel schreeuwend uit onmacht
heeft vele levens met pijn verkracht
dat hij ging dat is oke
waarom nam hij zoveel levens mee
liefs heidekind
schitterende tranen van kristal
ik mensen met kinderen lopen
wiens leven nooit meer hetzelfde wezen zal
ik zie een veld met madelieven
een gouden hart met wit omgeven
waar op een zonnige dag
mensen beroofd werden van hun leven
een dorp in duisternis gehuld
ontsteltenis en angst alom
verbijsterd om wat hun ogen zagen
de wereld kil en stom
ik zie een veld vol madelieven
schitterende tranen van kristal
een dag die zo mooi begon
de geschiedenis voorgoed veranderen zal
een ziel schreeuwend uit onmacht
heeft vele levens met pijn verkracht
dat hij ging dat is oke
waarom nam hij zoveel levens mee
liefs heidekind
Reacties op dit gedicht
| heidekind: | Zondag, april 10, 2011 15:56 |
| dit geweld kent geen winnaars alleen slachtoffers | |
| windwhisper: | Zondag, april 10, 2011 10:31 |
| ja waarom nam hij zoveel mensen mee dat vraag ook ik me af lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: heidekind | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2011 | ||
| Thema's: | ||