ergens is het misgegaan en God ik weet niet waar
ergens zijn wij uiteengedreven
maar God ik weet niet waar

is het erin geslopen is het een sleur geweest
is er een duivel tussen ons gekropen
of was er een kwade geest
die ons het geluk niet gunde

ergens zijn wij elkander kwijtgeraakt
en zoekende naar het waarom
heb ik mijn hersens gekraakt
en voelde mij zo ontzettend stom

om te zomaar in ons leven toe te laten
om het zomaar toe te staan
dat er grote gaten
vielen in ons bestaan

het houden van hield op
het haten is begonnen
de liefde was de stop
de geesten van het kwaad
hebben dus toch gewonnen

ik zal opnieuw beginnen
met mijn leven maar dan wel alleen
want ik zet mijn zinnen
op niemand meer op geen een

ik zie wel wat het leven mij geeft
ik zie wel wat er voor mijn deur staat
en als ik er geluk en liefde mee beleef
zorg ik dat die deur opengaat.
©
leny kruis