afstand nemen
afstand nemen
m'n spaceship scheert hoog boven de wolken
zie flarden van mensen die aarde bevolken
schieten landen en zeeën eronder vandaan
ben met wel en wee der mensheid begaan
aarde kreunt onder haar bedorven waren
waardoor heftige reacties zich openbaren
land wordt zee en zee wordt strand
bezie het nu van een andere kant
zo hoog boven aarde ga je relativeren
ontstaat ontzag voor de stratosferen
zie hoe onmenselijk groot heelal uitgedijd
en aarde een speelballetje van de tijd
als je alles van een afstand hebt bekeken
lijkt veel onbeduidender dan eerst heeft geleken
voelt als een poppetje in het geheel
je bent een schakeltje je bent een deel
zonder jou zou de ketting niet kunnen raderen
elkeen wil z'n leven op aard manifesteren
uiteindelijk ontstaat er de Eénheid van Al
een werk'lijkheid die geen utopie blijken zal
12 april 2011
wr
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Woensdag, april 13, 2011 08:05 |
| ik vind het een heftig schrijven lieve groet Cobie Goede morgen WR |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wervelende regenboog |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2011 | ||
| Thema's: | ||