Laatst keek ik naar foto´s van ons,
en ik richtte mijn ogen op jou alleen,
Ik wilde een traan laten lopen,
maar ik merkte op.. ik had er geen,

Daarentegen voelde ik me sterk,
omwille mijn keuzes rondom jou besluit,
Ik vertrouwde volledig op mezelf,
dat ik je kan vergeven, maar m´n hart niet voor jou sluit,

Ik hield voet bij stuk en heb voor mezelf gekozen,
m´n grenzen niet overschreden,
Ik liet m´n hoofd de keuzes maken,
daardoor werd ik niet gehaat, maar aanbeden,

Jezelf kwijtraken in het proces zoveel van iemand te houden,
te vergeten dat je zelf ook speciaal bent,
Dat lijkt me zoveel erger,
dan het verliezen van één of andere vent,