stroopwaffel

bloemen en gedoetjes
de vogels stilgevallen
bomend tot in hemel

een vreemd wezen
die op haar lesje zit
niet deze of tijden heen

verkrot zij alles
alsof vergaat om hen heen
de kippen verstokken

niets dan vleermuizen
achternagezeten
door poezelachtigen

ruimt het zooitje
sop van zout en rood
een bezopen stralen

glanst alles behalve
hier en het nu
slaak ik spinnend

het is echt hier te mal

Geschreven door

mucho

Reacties op dit gedicht

mucho vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

dicht:	Donderdag, april 14, 2011 10:31
:D

switi lobi:	Donderdag, april 14, 2011 10:30
Heel zoet en toch ook weer niet. Ik vind jouw eitje lief ;)

Over dit gedicht

Auteur: mucho
Gecontroleerd door: Erwin
Gepubliceerd op: 13 april 2011
Thema's: [Dieren] [Sprookjes] [Genegenheid]