Elfenbankje 5
een ietwat vermoeid
zet ik me neer
op het bankje
mijn voeten doen wat zeer
van een lange wandeling
door de dag
Droomland
de oude eik
lijkt wat verwilderd
door het schudden
aan zijn takken
dat deed immers de wind
waarom kreunt en steunt die zo
en waarom zijn alle bosbewonertjes
zo krijtwit en zo stil
waar zijn ze van geschrokken
o ja kijk haar daar staan
Mandolientje
wat is dat in haar hand
ze heeft zich gesneden
aan iets
wat verborgen zat
in het kaplaarsje
van kabouter Diggel
wat glinstert daar
in haar handpalm
het is een stukje glas
maar wacht eens
het lijkt wel
een glazen steentje
fel van kleur
een zucht van opluchting
komt uit de tenen
van de oude eik
gelukkig was het niet
het geheim
dat hij eeuwenoud
zoals hij is
in zijn wortels heeft gedragen
de wind
ietwat van de leg
blijft nog wat stil
Mandolientje
krijgt een pleister
het gekleurde steentje
gooit ze terug in het beekje
een beetje verlegen
maakt ze vlug het tweede laarsje schoon
en even later staat kabouter Diggel
trots op zijn rood witte laarsjes
weer een fiere
Diggel
te zijn
het wordt weer rustig
langs de gouden oever
van het zilveren beekje
het mierenorkest
trekt weg
samen met de muizenolifanten
de bosbewonertjes
trekken naar hun huisjes
en de aardmannetjes
pakken hun kruiwagentjes weer op
dribbelen zwoegend verder
alle lekkers moet immers nog
rondgebracht worden
het water van het beekje
zilverachtig
kabbelt niet meer
het lijkt wel
of elke druppel
de adem in houdt
op de bodem
is iedere vis
in rep en roer
Mandolientje
schudt haar vleugels uit
kijkt om zich heen
schikt haar gouden sluiertje
als ze weg wil vliegen
elfjes vliegen immers
blijft ze met haar kleedje
hangen
tussen de takken
van de oude eik
verschrikt kijk ze op
waarom houdt
de eik haar nu gevangen
ik moet je iets vertellen
mompelt
een zachte stem
een eik die praten kan
..........
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Donderdag, april 14, 2011 14:34 |
| Vind het wonderbaarlijk en sprookjesachtig mooi, ja als bomen konden praten, tja, je weet maar nooit, moet ff denken aan prinses Irene:p liefs,dicky |
|
| roosjerood: | Donderdag, april 14, 2011 08:26 |
| prachtig weer ,konden bomen maar praten ,ze zouden veel meer wijsheden prijs geven | |
| nachtbrakertje: | Donderdag, april 14, 2011 08:07 |
| ha, word vervolgd! goeiemorgen, gr Moi | |
| trucker klaas: | Donderdag, april 14, 2011 08:01 |
| bedrijvigheid in het bos zelfs de eik gaat los :P goedemorgen ,klaas |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, april 14, 2011 07:58 |
| het wordt spannend ;) goede morgen Cobie leuke vertelling ja inderdaad kan je zo een boek schrijven liefs wr |
|
| zomerkind: | Donderdag, april 14, 2011 07:30 |
| cobie schrijf een boek:) liefs eddie |
|
| youkie: | Donderdag, april 14, 2011 06:59 |
| goede morgen een prachtig verhaal mooi geschreven fijne dag liefs |
|
| Godvader: | Donderdag, april 14, 2011 05:52 |
| haha..alweer een cliffhanger..dus er kwam een 5e deel:d dan ga ik nu geen retorische vragen meer stellen ;) gr. G |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2011 | ||
| Thema's: | ||