Ik hoop en ik wens
Ik doe meer mijn best dan een ander mens
Toch lacht de prestatie me niet toe
Ik kan dit gevoel haast niet beschrijven

Woede, angst, verdriet en wanhoop
Is het niet
Het voelt aan dat alles een leegte is
Jaloezie voor iedereen wie het makkelijk afgaat
Zonder zo'n groot verlies

Tranen niet in bedwang te houden
Geen belofte zonder vastlegging kunnen vertrouwen
Ik hoop en ik wens
Ik doe meer mijn best dan een ander mens

Ik blijf toch falen, geen onbekend probleem
Veel mensen accepteren me niet voor wie ik ben
De hoop blijft bestaan
Ook al is het nu meer wanhoop

Woede van oneerlijkheid
Een ander met een probleem kan verder
Maar ik word tegengehouden
Ik ben op mijn hoede voor mijn medemens

Ik wil hopen, ik blijf wensen
Maar ik word tegengehouden door de mens
Het gevoel wordt nu nog moeilijker te beschrijven
Een kleine hoop achtergebleven in mijn onzekerheid

Angst om te falen
Angst om iets te zeggen of doen
Veel mooie verhalen, waar ik niets mee kan
De angst is al te groot geworden

Onzekerheid van alles en nog wat
Niet weten wat ik wil
Gevoel dat ik wegleid
Angst om iets te starten
Omdat ik niet weer wil falen en dan weer uithuilen

De angst om afgewezen te worden is het grootst
Ik ben te aardig voor mijn medemens
Ik word vaak gebruikt en weggegooid
Ik wil aangeprezen worden

De reden dat ik zo onzeker ben
Is omdat ik word afgewezen voor wie ik ben
Hoe ongelofelijker het ook is dat ik het haal
Ik wil geaccepteerd worden voor wie ik ben