Een herinnering
Een herinnering.
Aan jou. Aan ons.
Aan wat we hadden.
Heb ik gevonden in het boekje vol met beelden,
vol met beelden van hoe het was.
Maar hij heeft het tenietgedaan.
Zonder pardon heeft hij het weggegooid
in de stapel van de leegde,
in de stapel van het niets,
heeft hij de foto van jou en mij gegooid.
Verzeker me van jou liefde,
Verzeker me van de herinneringen
aan jou en mij.
Aan jou. Aan ons.
Aan wat we hadden.
Heb ik gevonden in het boekje vol met beelden,
vol met beelden van hoe het was.
Maar hij heeft het tenietgedaan.
Zonder pardon heeft hij het weggegooid
in de stapel van de leegde,
in de stapel van het niets,
heeft hij de foto van jou en mij gegooid.
Verzeker me van jou liefde,
Verzeker me van de herinneringen
aan jou en mij.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: SFelice | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2011 | ||
| Thema's: | ||