alleen ik! (oud gedicht)
alleen is maar alleen
maar toch zal het voortaan zo zijn
ik heb geen zin meer in die mensnen
ik heb geen zin meer in die pijn
altijd ben ik degene
die gebruikt wordt voor hun zaken
en als ze me niet meer nodig hebben
weten ze precies hoe ze me moeten raken
maar dit was echt de laatste
ik been geen hulpje meer
en als ik zin heb in gezeldschap
dan zie ik dat dan wel weer
vanaf nu alleen nog
mn kinderen en ik, ik en mn kinderen
en niemand, nee helemaal niemand
die mijn toekomst nog zal hinderen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: viona84 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2011 | ||
| Thema's: | ||