de dag
zoveel dingen
die ik hem zeggen wil
maar ik weet gewoon niet hoe
ik kan het hem niet schrijven
ik kan het niet telefonisch doen
en als we samen zijn
willen we andere dingen dan een serieus gesprek
ik kan hem zoiezo nog niet alles zeggen
omdat hij ook nog daar zit
met van zichzelf al genoeg stress
ik kan gewoon niet wachten
op de dag dat hij hier is
dat ik in zn armen kan vallen
dat het moment daar eindelijk is
dat ik me niet meer groot hoef te houden
en eventjes heeel klein mag zijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: viona84 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2011 | ||
| Thema's: | ||