Realiteit
Je gaat zitten, je kijkt naar beneden.
Opeens kijk je opzij en je ziet mensen dood neervallen.
Je kijkt snel weer na beneden want je wilt het niet zien.
Maar dan opeens komt het dichtbij.
Ze vallen op je, het verstikt je.
Je word bang en sluit je ogen.
Je denkt aan het verleden hoe het was maar dan word je weer opgeschrikt door de harde realiteit.
Opeens kijk je opzij en je ziet mensen dood neervallen.
Je kijkt snel weer na beneden want je wilt het niet zien.
Maar dan opeens komt het dichtbij.
Ze vallen op je, het verstikt je.
Je word bang en sluit je ogen.
Je denkt aan het verleden hoe het was maar dan word je weer opgeschrikt door de harde realiteit.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: marianka | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2011 | ||
| Thema's: | ||