Steen
~~~
De spiegel.
Die stomme spiegel!
Waarom heeft die altijd het geluk?
Hij ziet de dingen waar ik enkel kan over fantaseren.
Gelukkig heeft hij geen hart zoals het mijne waarin ik je heb gesloten.
Hij ziet de totaliteit en toch is hij alles vergeten wat hij heeft gezien.
Niet zoals ik, die elke molecule van je lichaam op zijn retina heeft gebrand.
Ik hoef mijn ogen maar te sluiten om je voor mij te halen.
En dan weet ik dat ik gelijk heb dat ik letterlijk je figuur graag zie!
Toch ben ik jaloers op een stomme spiegel.
Had ik maar een steen...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Heraldo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2011 | ||
| Thema's: | ||