laat me een paasmens worden
laat me een paasmens worden:
lichtende vlam,
verwarmend vuur,
verzoenende kus.
laat me een paasmens worden:
verfrissend groen.
opbeurende lentezon,
lavende regen.
laat me een paasmens worden:
die uitdraagt dat leven sterker is dan de dood,
dat geen verdriet honderd jaar blijft duren,
dat optimisme bron is van energie.
laat me een paasmens worden:
die stenen van onbegrip wegrolt,
die heuvels van misverstanden slecht,
die anderen laat zwemmen in een oceaan van goedheid.
hopelijk kan dat,
ik ben alvast bereid!
lichtende vlam,
verwarmend vuur,
verzoenende kus.
laat me een paasmens worden:
verfrissend groen.
opbeurende lentezon,
lavende regen.
laat me een paasmens worden:
die uitdraagt dat leven sterker is dan de dood,
dat geen verdriet honderd jaar blijft duren,
dat optimisme bron is van energie.
laat me een paasmens worden:
die stenen van onbegrip wegrolt,
die heuvels van misverstanden slecht,
die anderen laat zwemmen in een oceaan van goedheid.
hopelijk kan dat,
ik ben alvast bereid!
Reacties op dit gedicht
| joz. le bruyn: | Maandag, april 25, 2011 07:12 |
| hans,moeilijk maar mischien mogelijk. het beste joz. |
|
| Hans Winter: | Zondag, april 24, 2011 23:35 |
| een paasmens kijkt ten laatste heen door de steen waaraan heel een gebouw kan worden afgemeten in vertrouwen naar naar de derde te berde gebrachte tempel. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: joz. le bruyn | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2011 | ||
| Thema's: | ||