mijn vlam
er zit een vlammetje
diep in mij
en na elke keer
dat wij amen zijn
wordt dat vlammetje
groter en groter
ik voel het branden
en het doet pijn
pijn omdat ik weet
dat mijn vuur
nooit gedoofd zal worden
lichamelijk wel
maar de kern
van mijn vuur
zal nooit gedoofd worden
omdat jouw wortels
ergens anders liggen
en ik kan die wortels niet
voor jou uitgraven
dat zul je toch zelf moeten doen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: viona84 | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2011 | ||
| Thema's: | ||