Waakvlam
~~~
De zon gaat onder.
De rode bal
die stilaan achter de kim wegzinkt,
verliest de kracht om haar warmte over mij te stralen.
Langzaam legt de schemering beslag op het laatste restje daglicht. Donker wordt het nu.
Hopelijk brandt het waakvlammetje in je hart en laat je morgen de zon weerom over mij schijnen.
Sla je satijnen vleugeltjes maar rond je koude lijfje als je strakjes op je wolkjes ligt te slapen.
Kijken we morgen ook samen terug naar dezelfde zon?
De zon gaat onder.
De rode bal
die stilaan achter de kim wegzinkt,
verliest de kracht om haar warmte over mij te stralen.
Langzaam legt de schemering beslag op het laatste restje daglicht. Donker wordt het nu.
Hopelijk brandt het waakvlammetje in je hart en laat je morgen de zon weerom over mij schijnen.
Sla je satijnen vleugeltjes maar rond je koude lijfje als je strakjes op je wolkjes ligt te slapen.
Kijken we morgen ook samen terug naar dezelfde zon?
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Maandag, april 25, 2011 09:08 |
| heerlijk schrijven lieve groet Cobie |
|
| Just*mi: | Maandag, april 25, 2011 03:19 |
| Een l.A.t zonsop&ondergang met stars&moon in bet ween | |
| Heraldo: | Maandag, april 25, 2011 02:05 |
| Bedankt voor de feedback, zeker iets om mee te nemen in mijn volgende gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: Heraldo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 25 april 2011 | ||
| Thema's: | ||