Tussen wolken ontvluchten, niet kunnen luchten
ze op handen dragen willen ondervragen
cliché gelikte zinnen opgooien onder roze wolken
suikerspinnen zijn niets naast zoete woorden
daarom trekken straaljagers ook strakke lijnen
zodat jij je zandloper mag behouden, onthouden
welke tijd je haar gekregen hebt – keer het tij
tussen eb en vloed spoelt vergaan en glorie
verloren aan op wrakstukken van eergisteren
waar de lucht ophield de zee te omhelzen.
Heb jij de wereld gered?
Nee morgen weer.
| Amon: | Donderdag, april 28, 2011 14:00 |
| eerste twee zinnen lezen wat geforceerd, maar de tweede strofe leest stukken beter. Het geheel komt over alsof je flarden teksten in elkaar hebt geknutseld tot een gedicht.... | |
| Li Anne: | Woensdag, april 27, 2011 12:22 |
| Hij leest heerlijk:) Echt wel mooi. | |
| Godvader: | Woensdag, april 27, 2011 11:51 |
| ben onder de indruk van deze..ben tijdje weggeweest om weer extra te kunnen genieten van gedichten en deze is lekker | |
| Paul de Bruijn: | Dinsdag, april 26, 2011 22:02 |
| Tweede strofe loopt bij mij als een waterval-vlugge heerlijkheid; een stroom van beelden en woorden... Jep. Vandaag.. |
|
| wijnand.: | Dinsdag, april 26, 2011 20:35 |
| succes | |
| Auteur: Marina van Vledder | ||
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2011 | ||
| Thema's: | ||