Aardappelen uit diepe borden.
Aardappelen uit diepe borden.
Van mijn stoel
tot de wastafel
is maar een klein stukje
om naar mijn bed te lopen
moet ik verder gaan
Mijn Vader zou 1 april
honderd en vijf
zijn geworden
we zeiden vroeger vaak:
“je bent niet jarig Vader,
het is immers maar een grap!”
We aten thuis altijd
aardappelen
uit diepe borden
Ik verveel me
en in gedachten
zie ik bij de trap
in de gang,
vlák voor de kapstok
weer mijn Moeder staan
Ze lacht vriendelijk
naar me,
zoals ze altijd deed
maar nu is alles anders,
alles is
verleden tijd geworden
wég Vader,
wég Moeder,
wég geborgenheid
Schrijver: Peterdw.
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Maandag, mei 02, 2011 11:15 |
| ja Peter alles is anders gewoorden, zelfs de borden lijken niet meer zo diep en de aardappels ze kruimen niet meer zo lekker lieve groet Cobie kuzzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Peterdw. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||