Ik wou dat ik kon vliegen, dat ik niet meer vastgenageld aan de grond was. De grond van ons miserabel bestaan. Er is nog zoveel te ontdekken. Ik wou dat ik kon vliegen, vliegen zonder te vallen. Voor eeuwig in de wolken leven. Ik wil verdwaald geraken door hun schoonheid. Al te lang heb ik ze niet meer gezien. Al te lang kan ik niet meer gerust ademen. Al te lang ken ik het gevoel pijn. Ik wou dat we konden vliegen, gewoon om eventjes te kunnen ontsnappen aan ons lot. Ons lot die onze ondergang wordt. Ik wou, ik wou inderdaad. Ik wil niet meer, ik wil het niet meer bereiken wat ik ooit wou. Het liefst van al wil ik vallen, nog lager dan nu. Alles achter mij laten om te werken aan een betere wereld. Een wereld waar alles voldoende aanwezig is. Een wereld waar men vrede kent. Een wereld waar mensen nog in harmonie met elkaar leven. Een leven waar helaas geen vrijheid is. Een wereld zo ander dan deze.