Ik tegen de wereld
Gestaar, gefluister om me heen
Vreemde schaduwen die me lijken uit te lachen
Duistere stemmen die roepen en schreeuwen
Wat doe je hier nog!
Je hebt geen nut!
Je hoort er niet bij!
Verstoten, bloedend en alleen
dat ben ik, een eenzaat die de goedheid van leven niet kent
de zachtheid van mensen niet ervaren heeft
Bedekt in littekens, velen gaan nog komen
Zo lang het einde niet komt, lijd ik maar
Het heeft geen zin allemaal, om door te gaan
Eenzaamheid is mijn metgezel
Pijn is mijn geliefde
op het onzalige pad van verdoemenis
Het einde zal mijn verlossing zijn
Vreemde schaduwen die me lijken uit te lachen
Duistere stemmen die roepen en schreeuwen
Wat doe je hier nog!
Je hebt geen nut!
Je hoort er niet bij!
Verstoten, bloedend en alleen
dat ben ik, een eenzaat die de goedheid van leven niet kent
de zachtheid van mensen niet ervaren heeft
Bedekt in littekens, velen gaan nog komen
Zo lang het einde niet komt, lijd ik maar
Het heeft geen zin allemaal, om door te gaan
Eenzaamheid is mijn metgezel
Pijn is mijn geliefde
op het onzalige pad van verdoemenis
Het einde zal mijn verlossing zijn
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Doomcookie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||