Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Zwart gezicht
In een zwart gelaat herinner ik me jou nog steeds
je stal mijn ramen en stenen
je brak mijn hart
alsof je de duisternis gespaard hebt voor mij
ontdek ik nog jouw aanwezigheid in mijn leven
mijn angst zal altijd van jou zijn
ik wil hem zo graag vertrappelen
in dode grond
alles doen verdwijnen...
leven in een andere kamer
waar een hoofdkussen is en misschien wat dons
waar ik opnieuw een raam zou hebben...
ik vrijheid zou kunnen ademen
ik op mijn rug zou kunnen slapen zonder bedolven te worden
en mij knuffelen tegen m'n eigen warmte
Reacties op dit gedicht
Machomai vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
september
:
Zondag, juli 17, 2016 12:30
Erg goed gedicht
Fijn om deze zij het jaren later nog te lezen.
Liefs
Odypody
:
Maandag, mei 02, 2011 22:10
ja gezichten die stralen dat motiveert een mens:)
fijn stuk
Groet,Ody
Over dit gedicht
Auteur:
Machomai
Gecontroleerd door:
Marina
Gepubliceerd op:
02 mei 2011
Thema's:
[Delen]