Nadat ik je de lucht gevouwen had
bezweken de draken – een origami virus
ook de kraanvogels, duizend en één
bleken geen geluk te brengen.
Het hart bleek van steen
en niet in navolging van Arthur
drukten we het zwaard in levensloosheid
opdat het nooit meer kloppen zou.
Kortzichtig kleurde lucht zich rood
alsof het zich kon laten bloeden
om sterren die nachten verblinden
te verhullen – ontdaan van onschuld.
God sprak ook hier van schaamte.
| Auteur: Marina van Vledder | ||
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||