waarom voel ik me vandaag zo ellendig
en heeft het leven vandaag geen zin
waarom ben ik niet emotiebestendig
en ben ik de enigste die niets bemin
Ik voel me rot... en ik ga er precies van kapot.
net als rode rozen die lekker rieken bruin verdorren en hun hun praal en pracht in verdriet vergeten.
Ik voel me alsof ik in een droom ben, of misschien ben ik wel in de echte wereld maar gedraag ik me als een in zijn eigen wereld levende zot...
Als de wereld zijn verdriet kon vergeten en iedereens naam weten en als iedereen iets zou hebben om te eten dan zoude we de schademeetingen niet meer moeten meten.