hooglied voor moeder
ik proefde jouw zoenen als honing
jouw woorden dronk ik als wijn
jouw armen bouwden een woning
waarin ik geborgen mocht zijn
jij streelde steeds weg al mijn zorgen
jij koesterde mij teder en zacht
door jou geloof ik vandaag nog in morgen
jij schonk mij hoopvolle kracht.
jij werd de zon in mijn leven
jij bleef mijn zilveren maan
ook ik wou jou alles geven,
bron van mijn eigen bestaan.
refrein
ik had jou liever dan de bloemen
dan vogels en vlinders bijeen.
sinds ik jou moeder mocht noemen
bleef d'hemel vlak om me heen.
jouw woorden dronk ik als wijn
jouw armen bouwden een woning
waarin ik geborgen mocht zijn
jij streelde steeds weg al mijn zorgen
jij koesterde mij teder en zacht
door jou geloof ik vandaag nog in morgen
jij schonk mij hoopvolle kracht.
jij werd de zon in mijn leven
jij bleef mijn zilveren maan
ook ik wou jou alles geven,
bron van mijn eigen bestaan.
refrein
ik had jou liever dan de bloemen
dan vogels en vlinders bijeen.
sinds ik jou moeder mocht noemen
bleef d'hemel vlak om me heen.
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, augustus 07, 2018 14:22 |
| Heel mooi hooglied. Prachtig. | |
| Hans Winter: | Vrijdag, mei 06, 2011 20:44 |
| moeder werd heel onze wereld rondom, steeds verder reikend zoeken wij ter bevrijding haar gelijke om haar wederom onze vreugde daarom in vrede mee te geven. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: joz. le bruyn | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 06 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||