Zij.
Ze
is het soort iets dat ik zoek, als ik mijzelf verlies
en kuilen wil vormen in het matras met haar, dat ze dan
de tel kwijtraakt en ook haar stem van het lachen misschien
met mij dagenlang wakker ligt, en nachtenlang gedachten
op
gecondenseerde ruiten schrijft.
En ik dan tuur naar haar alles, wat niet te weinig is
en vooral ook niet te veel omdat het haar is en die ogen
met moedervlekken aan weerszijden, net als Sneeuwwitje
in
die ene film waar ik om moest huilen, net als om alles,
net als om iedereen in de wereld.
Omdat ze me dan troost, mijn tranen opvangt met gieters
en er plantjes mee bewatert, omdat ze altijd en overal
de
boodschappenlijstjes achter mij opraapt, omdat
zij zoveel meer is dan ik ooit zal zijn.
Daarom.
Reacties op dit gedicht
| nana: | Zondag, mei 08, 2011 23:08 |
| wauw...mooi! | |
| dicht: | Zondag, mei 08, 2011 13:11 |
| wat zou je nog verder voor vragen hebben als ZIJ er is dit gedicht gaat overal mee naartoe zo!!:P |
|
| dicht: | Zondag, mei 08, 2011 13:08 |
| ah, echte poezie tuur naar haar alles:P ik waag me niet aan een reactie dat het mooi is en herlezen waard! |
|
| David Matser: | Zondag, mei 08, 2011 11:28 |
| Wauw, mooi deze! | |
| Odypody: | Zondag, mei 08, 2011 10:02 |
| graag gelezen Zij gedicht en zeker niet eenzijdig. Zij moet inderdaad wel geweldig voor je zijn;) Liefs, Ody |
|
| trucker klaas: | Zondag, mei 08, 2011 09:34 |
| mooie ode aan Haar :) groet ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Imogen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||