nooit meer dan
gierenvoer ben ik het verlangende
niets, dit oeverloze woord
bloesemblaadjes op weegschalen leggen en gewoon zijn
ben ik een kruisdrager, slakkentemmer zonder zout
de jaren nog steeds verbindend met kinderspeeksel
het peper- en zoutvat werpen sculptuurschaduwen
op witte lakens klinkt het geknars van deuren
als breken botten tussen draaiende molenstenen
nooit is mijn maatbeker meer dan een vingerhoed.
sunset 08-05-2011
Reacties op dit gedicht
| slaaf Jacob: | Zondag, mei 08, 2011 19:36 |
| Misschien geen zout maar wel genoeg gekruid dit gedicht mooi. groetjes en geluk. |
|
| ela: | Zondag, mei 08, 2011 16:31 |
| Top poëzie. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||