Je beloofde mij dat wij nooit uit elkaar zouden gaan,
Hoe kon ik zo stom zijn dat te geloven?
Ik dacht dat je alles meende,
dat zal ook wel in het begin, maar meende je het daarna nog wel?
Zoveel vragen nog, maar geen antwoorden.
De woorden die jij sprak,
meende je die wel?
De beloftes die je maakte,
waren die wel beloofd?
Onverstelbaar, hoe erg je je kunt vergissen in iemand.
Ik had dit nooit verwacht, niet van jou.
Ik dacht eindelijk een jongen gevonden te hebben die anders was,
anders dan alle andere.
Maar helaas...
Schijn bedriegt.
Waarom gaf je niet gewoon toe dat je een ander had?
Waarom liet je mij geloven in een toekomst samen
terwijl je wist dat die er niet kwam?
Waarom?
Nutteloze vragen, want antwoorden erop zijn toch zo vaag.