Gesloten voor de Buitenwereld
In je ogen zie ik somberheid,
Met tranen die verborgen zijn.
Je probeert je groot te houden,
maar je hartje is zo klein.
Morgen is de dag die het zwaarste is.
Want iedereen voelt dan haar gemis.
Alsnog wil ik je laten weten,
dat dit echt niet het einde is.
Ik pak je hand stevig vast,
en sla je door deze moeilijke tijden heen.
Sluit je niet af voor de buitenwereld,
Zet je masker alsjeblieft af.
Want als het dan wat beter gaat,
word je beloond met haar lach.
Met tranen die verborgen zijn.
Je probeert je groot te houden,
maar je hartje is zo klein.
Morgen is de dag die het zwaarste is.
Want iedereen voelt dan haar gemis.
Alsnog wil ik je laten weten,
dat dit echt niet het einde is.
Ik pak je hand stevig vast,
en sla je door deze moeilijke tijden heen.
Sluit je niet af voor de buitenwereld,
Zet je masker alsjeblieft af.
Want als het dan wat beter gaat,
word je beloond met haar lach.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: LauraJanssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||