Toen ik het licht vond
toen ik het licht vond
ik keek op hem neer
wilde vaak meer zijn
dan mijn schaduw
kon hem nooit ontwijken
waar ik ging of kwam
hij hield mij bij de hand
wij groeiden samen op
van lieverlee
deelden wij wel en wee
pas toen ik het licht vond
verdween hij
langzaam naar de achtergrond
toch zal hij ook groeien
want het donker
doet ons altijd samenvloeien
wil melker
09/05/2011
Reacties op dit gedicht
| Li Anne: | Donderdag, mei 12, 2011 16:25 |
| Ik moet zeggen dat dit echt mooi is.. | |
| hiljaa: | Maandag, mei 09, 2011 18:30 |
| een prachtig schrijven liefs--hilde |
|
| trucker klaas: | Maandag, mei 09, 2011 08:06 |
| :( ietwat verward door gekozen thema''s ik lees overwonnen tweestrijd met bedachtzaamheid :) goedemorgen ,klaas |
|
| windwhisper: | Maandag, mei 09, 2011 06:43 |
| intens mooi lieve groet en goede morgen Wil het heeft een ietwat geregend, maar het was niet echt opfrissend Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||