ik gaf in
Het schemerde vlagen wind, en ik vertrok.
De verzonnen tekening nam ik mee
En niemand merkte het
Niemand zag het gat in de ruimte
En de stilte na de schreeuw werd vergeten
Het was donker, werd nacht
De sterren glinsterden aan de hemel
En door mij heen stroomde onmacht
Verloren in de tijd, de herinneringen aan de goede dagen
Verdwaald in mijn hoofd, ik vond ze niet
Pijn riep me, wou me nemen
Zoals zo vaak gaf ik in.
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, juli 02, 2015 19:10 |
| Prachtig geschreven is dit. Liefs |
|
| balance biancie: | Maandag, mei 09, 2011 22:31 |
| erg mooi , zie het als een film voor me! groet, balance |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wandering soul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||