Melige Nostalgie
Verfrissend is het gevoel van de stilte,
Eeuwige rust in een duister hol,
Doolhoven voor altijd gehuld in de kilte,
Gooi nog maar eens vol.
Gehavend achtergebleven op een eenzame plek,
De dood het enige nieuws in de schraalheid,
Steeds weer het gevoel van tijdgebrek,
Waar is de tijd, Waar is de tijd?
Nostalgie naar een era vol helden,
Het tijdperk der draken en minnekozen,
Naar de eeuwige jachtvelden,
Het veld der hopelozen.
Reacties op dit gedicht
| TMG: | Woensdag, mei 11, 2011 14:59 |
| hemel, mijn draak ! geef ''m geen lucifers de koude verdwijnt dan voor eeuwig, verbannen achter de burchtpoort en overal verschijnen madeliefjes en boterbloemen :S zinneprikkelend |
|
Over dit gedicht
| Auteur: into | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||