Glas laten vallen, stuk laten gaan
jou omhelzen, werkelijkheid behouden
scherven vinden lang na het vergaan
Vingers snijden en de wereld rood
laten kleuren, omdat we menselijk zijn
Jou toch nog kunnen verlangen Sterre
de koude, de passie en het licht
verlichte trein, die uit de aarde scheen
Jij was daar, draaide mijn ring
om en om tegen de draad in