haar buien zijn als het weer,
het slaat snel om van klef blij,
naar in haar eigenwereldje neutraal,
naar boos.
woedend over een niet opgeruimt melkpak,
boos over de plasticjes op de grond.
ik hou mijn mond,
heb het nu met haar gehad,
zoveel energie, en tijd verspilt.
alles moet volgens haar manier,
ze beseft niet eens dat mensen verschillend kunnen denken,
en als ze anders denken als mij, denkt ze.
dan heb ik gelijk, omdat ik het ben.