Mijn leven weer in de hand
De zeewind waait door mijn haren
eenzaam loop ik langs het strand
De golven zijn wild en niet te bedaren
mijn voetstappen laten sporen achter in het zand
Een moment sta ik even stil
adem de frisse zeelucht in
De zon gaat onder en het wordt kil
ik slenter terug naar het begin
De zon zakt verder achter de horizon
ik geniet enorm van dit tafereel
Even denk ik terug aan het verdriet dat ik overwon
mijn leven heb ik eindelijk weer op de rail
De zeewind waait stevig door mijn haren
met ferme stappen loop ik terug door het zand
De golven nog steeds wild en niet te bedaren
maar mezelf heb ik gelukkig weer in de hand
eenzaam loop ik langs het strand
De golven zijn wild en niet te bedaren
mijn voetstappen laten sporen achter in het zand
Een moment sta ik even stil
adem de frisse zeelucht in
De zon gaat onder en het wordt kil
ik slenter terug naar het begin
De zon zakt verder achter de horizon
ik geniet enorm van dit tafereel
Even denk ik terug aan het verdriet dat ik overwon
mijn leven heb ik eindelijk weer op de rail
De zeewind waait stevig door mijn haren
met ferme stappen loop ik terug door het zand
De golven nog steeds wild en niet te bedaren
maar mezelf heb ik gelukkig weer in de hand
Reacties op dit gedicht
| MeisjeN: | Zaterdag, mei 14, 2011 17:03 |
| Knap hoor! En geweldig geschreven! Liefs x | |
| leeuwtje1951: | Vrijdag, mei 13, 2011 09:21 |
| mooi geschreven | |
| wervelende regenboog: | Vrijdag, mei 13, 2011 09:15 |
| mooi beschreven :) maar moeilijk te lezen :( sterkte en succes hgr wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Judy Steffers | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||