hoe kort is het geheugen
gelijkgeschakelde douches
waar zij enkel een gebed
prevelen kunnen voor zij
in doodsangst verkrampen
op elkaar klimmend om een
laatste rest lucht te happen
bergen brillen en uit monden
geslagen gouden tanden resten
de overlevenden in schaduw
van dreigende crematoria
naast lampenkappen uit
echte menselijke huid
gisteren in de bus kankerde
een oude man over de jeugd
klote Marokkanen, kampvolk
rot Turken, homo’s, minima
over asielzoekers en weet ik
veel wat voor tuig allemaal
en hoe blij wij mogen zijn
dat wij een wilders hebben.
sunset 14-05-2011
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Zondag, mei 15, 2011 03:38 |
| Passende verwijzing, Ingo! Het is of het verleden wordt overgebracht op volgende generaties, en dat zou pas erg zijn! Goed gedaan! Beste groet, Jacky |
|
| magda54: | Zaterdag, mei 14, 2011 11:10 |
| hier krijg ik kippevel van en van die wilders ook, brrrr | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||