Mijn hart is veel te groot
het parfum van rozenblaadjes
verspreid zich in de ruimte
waarin ik mij bevind
het heeft heel veel laatjes
met een uniek verhaal
soms staat er eentje open
mijn hart spreekt liefdes taal
ik ben het echt aan het dichten
dat grote hart van mij
maar elke dag met roze wolken
komt er weer een ervaring bij
dat stop ik in een laatje
en doe het schuifje dicht
zo blijft de taal van ’t hart
weer voor een tijd uit het zicht
Reacties op dit gedicht
| nachtbrakertje: | Zondag, mei 15, 2011 01:41 |
| :D graag gelezen | |
| r.o.o.s: | Zaterdag, mei 14, 2011 23:27 |
| Ik herken je in dit verhaal een prachtig mens in een duidelijk beschreven taal! liefs r.o.o.s |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Odypody |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||