we waren gelukkig
we waren gelukkig
we waren tevree
en niemand ter wereld
kwam tussen ons twee
maar toen kwam het noodlot
het einde brak aan
want ze vocht voor haar leven
lieve heer
ik vraag aan u
geef mij haar terug
en laat wonderen bestaan
ik zit met tranen
mijn hart is verscheurd
want ik kan het nog steeds niet
geloven wat er is gebeurd
Reacties op dit gedicht
| witteroos: | Dinsdag, juli 05, 2011 17:48 |
| Heel veel sterkte gewenst. Weet dat de liefdesband blijft bestaan. |
|
| r.o.o.s: | Woensdag, mei 18, 2011 22:00 |
| Veel sterkte ! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, mei 18, 2011 20:26 |
| sterkte hoor!! | |
| zomerkind: | Woensdag, mei 18, 2011 19:32 |
| tis ook moeilijk tineke om het verlies te accepteren! sterkte liefs eddie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||