Te laat
Was ik er maar niet meer
Leven doet mij veel te zeer
Ik wil er niet langer meer zijn
Leven doet veel te veel pijn
Te veel meegemaakt, te weinig gepraat
Maar nu is het te laat
Ik had al veel eerder moeten praten
Niet alleen over het verlaten
Van de mensen uit mijn gezin
Dat was nog maar een begin
Nee, over narigheid dat ik heb meegemaakt
Waardoor ik uit de ‘running’ ben geraakt
Waarom wilde ik dat toen niet
Want ik weet nu, dat dit hulp biedt
Dat je door praten, dingen kan verwerken
En dat ik dan mezelf kan versterken
Maar het is al zo’n tijd geleden
Het hoort meer bij mijn verleden
Die gemaakt heeft wat ik nu ben
Waarvoor ik het liefst wegren
Erover praten heeft geen zin meer
En het doet ó zo zeer
Leven doet mij veel te zeer
Ik wil er niet langer meer zijn
Leven doet veel te veel pijn
Te veel meegemaakt, te weinig gepraat
Maar nu is het te laat
Ik had al veel eerder moeten praten
Niet alleen over het verlaten
Van de mensen uit mijn gezin
Dat was nog maar een begin
Nee, over narigheid dat ik heb meegemaakt
Waardoor ik uit de ‘running’ ben geraakt
Waarom wilde ik dat toen niet
Want ik weet nu, dat dit hulp biedt
Dat je door praten, dingen kan verwerken
En dat ik dan mezelf kan versterken
Maar het is al zo’n tijd geleden
Het hoort meer bij mijn verleden
Die gemaakt heeft wat ik nu ben
Waarvoor ik het liefst wegren
Erover praten heeft geen zin meer
En het doet ó zo zeer
Reacties op dit gedicht
| chantallos: | Vrijdag, mei 20, 2011 22:16 |
| Bedankt, ik zal erover nadenken | |
| anne(22): | Vrijdag, mei 20, 2011 15:24 |
| Als het zo zeer doet, misschien dat praten dan toch nog zin heeft? Dat het in het verleden gebeurd is, wilt niet zeggen dat het er nu niet meer toe doet. Pijn betekend dat je het nog niet verwerkt hebt, praten kan altijd helpen Sterkte Liefs anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: chantallos | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||