Achter mijn rug.
Achter mijn rug 2.
Tien na zeven, de motoren ronken
De startbaan, het begin van onze vlucht
Waar bossen en stranden alreeds lonken
We slaken even een heel diepe zucht.
Verlossing uit een knellende cocon
Een mooi moment komt nu steeds meer nabij
We stijgen pijlsnel, een stralende zon
Verlaten nog kale bossen en hei.
We vliegen nu boven het wolkendek
Het lijkt een schaapskudde waar je bij bent
De zon is de herder, `t ziet lang niet gek
Een rode gloed geeft een extra accent.
Nog een half uur gaan zegt de captain dan
Wij sloegen voor u de vakantiebrug
Wensen u veel zon, geniet er dus van.
En ligt de winter nu achter mijn rug.
Han Janzen 03-2009
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: neznaj | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||