Pietje de Dood
~~~
Gisteren zag boer Jan hem staan.
De man met de zeis.
Zijn lievelings instrument vastgeklemd
in zijn rechterhand,
scherp en toch roest
met hier en daar een stuk uit het mes.
Waarschijnlijk van hoofden
die niet in een haal werden afgehakt.
Zijn dichte gitzwarte mantel
hing tot aan de grond.
De puntige pekzwarte capuchon over
zijn hoofd getrokken keek hij
met zijn donkere bloeddoorlopen ogen
naar de grond.
Daar stond hij dan Pietje de Dood
met zijn voeten in de koeiestront.
Gisteren zag boer Jan hem staan.
De man met de zeis.
Zijn lievelings instrument vastgeklemd
in zijn rechterhand,
scherp en toch roest
met hier en daar een stuk uit het mes.
Waarschijnlijk van hoofden
die niet in een haal werden afgehakt.
Zijn dichte gitzwarte mantel
hing tot aan de grond.
De puntige pekzwarte capuchon over
zijn hoofd getrokken keek hij
met zijn donkere bloeddoorlopen ogen
naar de grond.
Daar stond hij dan Pietje de Dood
met zijn voeten in de koeiestront.
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Dinsdag, mei 24, 2011 07:14 |
| ach ja of die nou in een koeienvla staat of niet, de dood komt toch wel met zijn zeis in de aanslag goede morgen Cobie als die maar geen uitglijer maakt |
|
| slaaf Jacob: | Dinsdag, mei 24, 2011 01:25 |
| Zo komt hij er bij mij niet in :P Groetjes en geluk. | |
| ela: | Dinsdag, mei 24, 2011 00:21 |
| Zo het leven, zo de dood, zo de stront. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Heraldo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||