Meerdere keren dezelfde vraag
Wie moet ik toch zijn, als ik mezelf niet mag zijn?
Zoveel beweringen dat ik nog steeds mezelf ben
Maar ik weet dat het alleen leugens voor valse hoop zijn
Want ik kan mezelf niet zijn
Ik moet zijn als een pop, alleen maar er wezen
Alleen maar dan wat gevraagd wordt
Geen enkele kans te krijgen om weerstand te bieden
De grond wordt onder mijn voeten weggehaald
Om zo mij dieper te laten vallen, dan ik al was
De verzonnen waarheid die ik zo vaak hoor
Heeft ervoor gezorgd dat ik geen grond heb om op te staan
Wie ben ik? Wat vind ik leuk? Wat voel ik?
Zoveel vragen aan het zielloze lichaam van mij
Gedachtes, vragen, stilte die mij belagen
Vooral de ene vraag, vertel mij het antwoord alstublieft.
Wie moet ik toch zijn, nu ik mezelf niet mag zijn?