Hoog in een toren
Vast aan ketens zodat ze niet weg vliegt
Nooit heeft ze kunnen ervaren
Hoe het is als je door de lucht vliegt

Nog geen vijf meter om te bewegen
Vast aan een stalen keten
Om te voorkomen dat ze weggaat
Weg hier vandaan

De keten is net lang genoeg
Om bij het enige raam te komen
Ze laat haar hand uit het raam vallen
Om zo de wind te kunnen voelen

De wind die naar eenzaamheid voelt
Ookal zijn er veel mensen om haar heen
Geen één die komt, kan haar werkelijk zien
Ze voelt zich bedrogen door haar gebroken geliefde

Bedrogen door een man, die haar eeuwige trouw belooft
Zeggend in een zoete stem, maar dat deed hij niet
Ze zit nu klem in deze toren
Aan keten die door haar tranen beginnen te roesten

Ze ziet de zwakheid van de ketens
Ze breekt haar ketens met al haar wilskracht
Lopend naar het raam, angstig en toch blij
Ze strekt haar vleugels en vliegt de vrijheid in