Ik voel me verloren
Voor niets geboren
Zoveel mensen om mij heen
Maar toch zo alleen
Ik voel me leeg
Maar toch zo vol
Met gedachten, gevoelens en dingen die moeten
Waarom voelt het leven zo verplicht
Terwijl het leven zo over kan zijn
Waarom voelt het leven zo gepland
Terwijl je zo van de baan kan raken
Mijn diepste gevoelens verborgen
Soms borrelen ze op en doet het zo’n pijn, maar maak je geen zorgen
Het gevoel went en ik leer ermee leven
Ondanks dat is de pijn soms zo ontzettend overdreven
Geef me een teken, een reden
Een reden waarom ik nog steeds niet ben overleden
Is het geluk? Of is het een straf?
Ik wil niet meer sterven, ik wil wat van het leven maken
Maar soms lijkt het onmogelijk de pijn te verdragen
Ze zeggen dat huilen opluchtend is
Maar waarom zorgen mijn tranen dan voor niets anders dan uitdroging
Kan iemand mij vertellen waarom ik mij zo voel
Waarom ik niet gelukkig kan zijn met een gift als het leven
Waarschijnlijk omdat ik teveel mis
Maarja, ik moet leven met het leven zoals het is