Vertilburgd
Ik bewandel de binnenstad met een huppel aan devotie
waar cultuur en historie elkaar ongeordend kruisen
veel bekritiseerd, maar een echte Tilburgers weet
het gaat om het gemoedsgevoel dat hier heerst.
Ik passeer de gekken met een zachte g
heftig discuserend over weet ik veel wat
ik onderdruk een lach bij typische zinnen als
‘wè zejde gij’ en ‘nie zoh tege mijn ai!’
Ik loop deze stad op het ritme van mijn hart
ik adem deze stad in vrijheid van een simpele ziel
ik drink deze stad met het bier van nostalgie
ik kijk tot ik beschonken niets meer kan zien.
Als ik dan ongehavend thuis aankom
staat mijn opa aan de poort
hij grijnst alsof ik hem gister nog zag
‘lieve schat’, zegt hij ‘dit is onze stad’.
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Donderdag, mei 26, 2011 23:42 |
| ik was er vandaag :) houdoe he :P leuk herkenbaar ,klaas |
|
| Oorlam: | Donderdag, mei 26, 2011 13:09 |
| :) ik zou willen dat ik iets van die trots bezat;) | |
| zomerkind: | Donderdag, mei 26, 2011 10:27 |
| ik hou wel van die zachte g hahaha:) gr eddie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Looortje |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||