De bedelares
Dag allemaal
Hier zit ik weer
Net als gisteren zonder brood
met een kleine
op mijn schoot
recht uit de goot.
Ik heb geen geld en
ook geen man
die me helpen kan.
Wat ik heb is niet veel waard.
Enkel een lichaam bepoteld
door ontelbare handen.
Maar niet één hand gaf me enige hulp.
En na enige tijd vloeiden
langzaam maar zeker
twee levens uit me weg.
Nu kijk ik op jullie neer en
roep de naam van mijn kind
die ouderloos achter blijft
op moeders dode schoot.
Hier zit ik weer
Net als gisteren zonder brood
met een kleine
op mijn schoot
recht uit de goot.
Ik heb geen geld en
ook geen man
die me helpen kan.
Wat ik heb is niet veel waard.
Enkel een lichaam bepoteld
door ontelbare handen.
Maar niet één hand gaf me enige hulp.
En na enige tijd vloeiden
langzaam maar zeker
twee levens uit me weg.
Nu kijk ik op jullie neer en
roep de naam van mijn kind
die ouderloos achter blijft
op moeders dode schoot.
Reacties op dit gedicht
| Susanne X: | Maandag, mei 06, 2002 07:55 |
| Dit gedicht geeft me een akelig gevoel... 't Is wel mooi. | |
| The Wizard Of Lightning: | Maandag, mei 06, 2002 02:23 |
| jakkie Kippenvel En ik wou net nog :D naar bed gaan.. Nu nog :( |
|
| Jo Aelmans: | Maandag, mei 06, 2002 01:23 |
| Ironisch inderdaad... En goed geschreven. ;-)) Jo. ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Bert Lagom | ||
| Gepubliceerd op: 06 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||