Draaien in tweestrijd
Wil ook niet terug naar backflashdijken
waar mijn ziel huilde
in kolkende waterstromen
ook niet naar verdroogde en gebroken grond
mijn nagels mogen breken
laat mij barsten stoppen met het stof
onder mijn voeten
dat het weer- wisselvallig een geheel wordt
zoals toentertijd lente nog zo jong was
niet naar mijn veel te sterke zonnewens
niet meer terug naar servet en tafellaken
van drieënvijftig stormen
hef mijn tegenwerking op
laat water stromen waar het nodig is
dieper dan mijn denken
daar waar dagelijks de zon schijnt
afwisselend met regen.
Reacties op dit gedicht
| nachtbrakertje: | Vrijdag, mei 27, 2011 16:07 |
| mooi geschreven, gr moi | |
| ijsbloem: | Vrijdag, mei 27, 2011 13:22 |
| helaas alleen warmte en schijn dat is je deel zoals men wenst |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||