Toen jij klopte
aan de deur van mijn hart
en
mijn ziel open deed,
was het als de zon die
mijn bevroren hartje
deed smelten.
Met blijdschap vul je
de leegten van mijn ziel.
Met hoop spoel weg,
de onrust van gemis.
Met liefde pluk je de
Tranen uit mijn ogen
die de erfenis van verleden
achter lieten.
Zoals jij er voor mij bent,
wil ik zijn voor jou,
en als het leven
jou ooit zwaar wordt,
en het stappen te moeilijk wordt,
volg dan de zaadjes van gevoel
die we samen gestrooid hebben...
En ik zal jou dragen...