zalig wakker worden
ik lig in mijn cocon wanneer jij aan
het slapen bonst en met je armen
wijd gespreid pel jij mij uit
omhult mij met je zoete geur
wijl ‘k droom van warme bries
wordt ’t laken stijf
en in de straatkasseienstilte
druppelen onrijpe eikels in een goot
huppelende echo’s vlindervluchten
waar ‘t alledaagse leven roept
opent de deur en ‘k wrijf het zand
uit ongewassen ogen.
sunset 31-05-2011
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, mei 31, 2011 12:11 |
| mooi mooi | |
| entropy: | Dinsdag, mei 31, 2011 11:40 |
| Deze vin''k wel goed... :) | |
| Hieronymus: | Dinsdag, mei 31, 2011 10:15 |
| Hmmm ja, de zaligheid zelve! Prachtig Ingo. Ronny |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||