Het was volle maan toen
ik nog een duik nam in de
oceaan, ik was even de
kluts kwijt want haar prille
zomervlinders waren zonet
in de golven vergaan, ze zei
dat ik teveel Don Juan was.

En in m'n hotelkamer vond
ik een envelop met een
laatste afscheidswoord.

Eerlijkheidshalve moet ik
bekennen dat ik inderdaad
van mooie vrouwen hou.

Ze zijn als oesterparels die
ik één voor één koester
nadat ik ze heb geproefd
en hun zuiverheid aanbad.

Maar toch dacht ik dat mijn
vakantieliefje de ware was.

Tot ik haar briefje nog eens
goed herlas, daar stond in:

Koop jezelf eens een kompas
want je bent het noorden kwijt !

En vind eerst je identiteit.

Want de vrouwen verdrinken
immers in het moeras van
jouw valse sentimentalieit !