Verwerkingsproces
Bibberende stem..
heeft geen woorden meer..
die een gevoel, een beeld zouden kunnen schetsen.
Als een verwelkende roos..
blaadje voor blaadje..
verliezen van kracht en pracht.
Een hoofd als een waterval..
meeslepend een instorting naar beneden..
opvangend en doorgaan alsof de stroming..
altijd rustig is gebleven.
Als een vis op het droge..
snakkend naar begrip..
naar een verlossende hand die niet komt.
Rode waterige ogen als water in de zon..
verdampend en doorgaan..
met wat er nu is, wat er gaat komen.
Reacties op dit gedicht
| De kleine Vos: | Zondag, juni 05, 2011 23:51 |
| sterkte lieve groet Sonja |
|
| Dasje (lucky): | Zondag, juni 05, 2011 22:39 |
| Sterk en treffend geschreven! Zelfs duizend verlossende handen kunnen het niet voor je doen...klimhaakjes monteren en uur per uur, daarna dag per dag, maand per maand...de golven trekken zich ooit weer terug en zie je weer een glinsterende zee. Groetjes, Dasje :o) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Animola_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||