Gestrikt.
Gestrikt, gevangen in een web
dat liefde moest heten. Ik fluister
mijn woorden tegen muren,
woorden willen niet gehoord
en lippen blijven stil.
Dat mooie moment van een golf
om verliefd op te worden, want
normaal is het water zo stil;
is slechts een mooi moment,
tot er nog een betere volgt
waarna de stroom afbuigt.
Reacties op dit gedicht
| ijsbloem: | Maandag, juni 06, 2011 23:57 |
| in stroomversnelling automatisch huizenhoge golven radio seint een klap, de laatste |
|
| trucker klaas: | Maandag, juni 06, 2011 23:47 |
| spring in de kano :) groet ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Erwin. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||